Dokunmayın yarama,
efkarlıyım yine bugün!....
Yalnızlığımda boğulmaktayım sanki,
deli yüreğim yangınlara sürgün!.....

Efkarlıyım yine bugün!................

Amaçsız yaşamın çaresizliği,
soluduğunuz havaya yabancılaşmak,
bütün güzelliklerden ayrı kalmak
ve içtiğiniz suyun yangınlara kifayetsizliğini bilir misiniz!?....

Bilir misiniz!?
Bahar mevsiminde gönüldeki karı, tipiyi, boranı,
için için kendini hırpalamayı
ve bir gün geleceği sanılan mutluluğa kanmayı!....

Bilir misiniz!?
Neyi beklediğini bilemeden gözlerini ufuklara dikmeyi,
ve sürekli sevdaların kenarından geçmeyi!….
Hesapsız – kitapsız yaşanan aşkların büyüsünü
ya da boşa yaşamış olmanın derin hüznünü
bilebilir misiniz!?...

Bilebilir misiniz!?
Çalışmayı yaşamın tek gayesiymiş gibi görmeyi!..
Anlayabilir misiniz!?
Yüzlerdeki maskeleri,
kalplerdeki kibirleri, kinleri
ve dudaklardan dökülen sahte tebessümleri!...

Duyabilir misiniz!?
Kısacık hayatın, küçük amaçlar uğruna,
küçücük hesaplarla heba edilmesinin ızdırabını!..…
İçin için yaşama duyulan hayal kırıklığını
ve mutluluğu mazinin kırıntılarında aramanın mantığını
anlayabilir misiniz!?......

Dokunmayın yarama,
efkarlıyım yine bugün!....
Yalnızlığımda boğulmaktayım sanki,
deli yüreğim yangınlara sürgün!.....


-Zafer Yanık-