Sessizlik içinde duydum sesimi
Çığlık çığlığa sustum.
Nefesim boğazımda düğümlenmiş
Sesim çıkmıyor, bağıramıyorum
Neden?

Kalbimde öyle bir gürültü var ki
Duymamak için konuşmak gerekir
Gürültülü, çılgın müzikler dinleyip
Sükut edip beklemek, yer gök gibi.

Hiç öyle görünmüyor gerçek
Sessizlik değil bu, her şey konuşuyor
Okumak gerekiyor acı ve sevinci
Sebepler zincirinin son halkası
Rahman Rahim Allah belli.

Haydi sus bakalım sustukça ne açılır
Susmak keramet olsaydı
Susardı Peygamberler
İbrahimler konuştu Nemrudlara karşı
Susmadı Yusuflar zindanlarda,
Dünyaları önlerine seren Züleyhalara.

Susmak mı Asiye’nin yaptığı,
Dua ediyordu
Ya Rabbim beni
Firavun ve taraftarlarının
Yaptığından uzak eyle
Ben ki bir Sana taptım
Bir sana yöneldim.

Neden susacağız,
Acıları kendi içimize gömmek için mi?
Hz Eyyüp binbir derde duçar iken
Ya Rabbim Hamd ediyorum
İsyan eden Şeytanın şerrinden
Bir Sana sığınıyorum diyordu.

Sükut zamanı değil
El açıp Rabbine yalvarmak gerek
Sözlerin bittiği yerdeysen eğer
Gözyaşların konuşsun secde ederken.

(Kasım 2011 İstanbul)