Araplara yel esti, bahar sandık gerçekten.
Fırtınanın içine, dolu dizgin girerken.
Kanı akar Arap’ın, birbirini vururken.
Ben masumun diyerek, kahpeler seyrederken,
Baharın rüzgarları, ölüm kokuyor dostlar.

Batı kurtulamadı, ekonomik krizden.
Çare bulunmalıydı, kimseye söylemeden.
Kopmalı bir fırtına, içyüzünü demeden.
Kardeş kavgası lazım, ayrılık sok özünden.
Baharın rüzgarları, ölüm kokuyor dostlar.

Yıllarca beslediler, Camp David’de madalya.
İsrail rahat olsun, Mısır’da halk angarya.
Dostum diyen Ülkeler, yazdı kara tahtaya.
Mübarek işin bitti, kendin düştün hataya.
Baharın rüzgarları, ölüm kokuyor dostlar.

Beslediler Saddam’ı, Irak’ta Sultan oldu.
İran ile kapıştı, Batı yardımlar sundu.
Atom silahı yoktu, ama petrol çok boldu.
İşi bitti Saddam’ın, sonunda ipe kondu.
Baharın rüzgarları, ölüm kokuyor dostlar.

Karışıklık lazımdı, Libya hazır kazandı.
Kuşatıldı Kaddafi, sarayları yakıldı.
Linç edildi sonunda, vuran cahil insandı.
Ülkenin gelirleri, şimdiden paylaşıldı.
Baharın rüzgarları, ölüm kokuyor dostlar.

Afganistan uzakta, zengin madenler yurdu.
Ülkenin her yanını, sakat, yaşlı doldurdu.
El kaide, Taliban, bahane çok bulundu.
Orta Asya içinde, Amerika üs kurdu.
Baharın rüzgarları, ölüm kokuyor dostlar.

Suriye komşu ülke, Esat neyin peşinde.
Döktüğü kan içinde, sonu gelir elbette.
Çağdaş ülkeler suskun, NATO kimin emrinde.
Korkarım bu gidişle, ihale kalır bizde.
Baharın rüzgarları, ölüm kokuyor dostlar.

Sömürmek şimdi kolay, yetişmiş ajanı var.
Her Ülkenin başına, satılık adam koyar.
Halkta birlik kalmamış, herkes birine uyar.
Nice Arap Millet’i, savaştan hicap duyar.
Baharın rüzgarları, ölüm kokuyor dostlar.

Ülkemde kirli oyun, Cumhuriyet masada.
Geçmişle hesaplaşma, neden şimdi kapıda.
Zamanı değil bunun, gariplik var altında.
Yönetenlere selam, dost bulunmaz Batıda.
Baharın rüzgarları, ölüm kokuyor dostlar.



Mehmet Macit

26.11.2011