Saldığın mektubu aldım okudum,
Senin işin benden daha zor oğul.
Demişsin kalplerden silindi adın,
Mevla’nın işinde hayır var oğul.

Sen üzülme varsın silinsin adım,
Yapılsın dillerde hep dedim kodum,
Yetmiş yıllık ömrü kime harcadım,
Oğluma kızıma bir yol sor oğul.

İki eşim vardı on dörtte çocuk,
Antep’ den getirip satardım boncuk,
Giymedim sırtıma bir taze gocuk,
İliklerim dondururdu kar oğul.

Ortaklıkta yirmi yılı devirdim,
Koca aileyi çektim çevirdim,
Kaç gece uykusuz harman savurdum,
Kurumadı sırtımdaki ter oğul.

Toprakla uğraştım çalı gül açtı,
Şükrettim mevlaya, şükür yol açtı,
Söyleyin hanginiz kime el açtı,
Getirmedim üstünüze şer oğul.

Sanma ki köye ben gönüllü geldim,
Canımdan, canandan yaralar aldım,
Kadere talihe küserek öldüm,
Kayseridir ölmemdeki sır oğul.

Koğu, gıybet birbirini izliyor,
Her gece ruhumu biri pizliyor.
Mezarımda kemiklerim sızılıyor,
Şimdi bana mezar bile dar oğul.

İnsaf edin biraz yakamı salın,
Hepsi sizin olsun servetin malın
Bir mezarım kaldı onu da alın,
İsteyene tapusunu ver oğul.

Her daim yönümü doğruya döndüm,
Sen Metin’sin sensin benim tek bendim,
Hak kitaba uydum ona inandım,
Tevekkülüm budur Allah bir oğul.

03.09.2011