Yoksa siz, sevginize dik çöktüğümü mü sandınız?
Başımın eğikliğini, gönlümün enginliğini
Ölçüp biçerken ve eklerken fikirdaş sevginizi
Kalpleriniz üstüne...


Ama olmadı şimdi!
Başıma ağrı, gönlüme hüzün çöktürdünüz
Fikirdaşsızlığımı getirdiniz aklıma sonra
İki tek atmayanlardan olduğumu
Ayak uyduramadığımı ortamınıza...
Yıkıldı yüzüm!


Yani siz, şimdi bana
"Ya gel yobaz ol ya da entel;
Faşist ol, Komünist ol, ya da...
Ama illa ki bir şey ol!" demek için
Ve seçmek için mi size yakın yanlarımı
Selam verdiniz?


Şimdi ben!
Ben olsam, kendim olsam ve kendimle yürüsem
Adımladığınız sokaklarda sessiz sedasız
Sırtımda yüküm
Heybemde kahrım
Gözlerimde nem ve yarım ömrümle
"İnsanım!"
Ve yalnızca insanı sevmek istiyorum desem
Çok ayıp mı etmiş olacağım?
Böylesine deli deli
Söylensem...


Olacak iş değil!
Ne beni veririm size
Ne de sizi alırım sizden
Eğer yoksa ruhuma sızacak insan yanınız
Başınızı bağrınızı yesin!
İnsanlığınız
Sevginiz...




/bu bir isyandır ve af dilemem yoktur
kanayan yanlarımın ve ağrıyan her bir yanımın
namlı-namsız; tavan yapmış ve tabana batmış
sahiplerinden!../





Saadet Ün- 27.11.2001