Hey Karayılan, hey Şahinbey!
Ağam ben Maraş’tan Sütçü İmamım
Mavzere sürülmüş mermi gibiyim
Vatan ise söz konusu hepten deliyim.
Ağam ben Maraş’tan Sütçü İmamım
Adamım.

Ağam sür itleri Maraş’tan yana
Bu topraklar kahpelere yar olmaz
Camilerin kapısına asmalı kilit vurdum
Vatanın her yeri mabet, her yönüm Kabe
Sarığımı serdim ıslak toprağa
Arkamda bütün Maraş kıyama durdum.
Ağam ben Maraş’tan Sütçü İmamım
Adamım.

Her mermiye üç ihlas bir fatiha okudum
Mavzerimi sımsıkı kavradı bileklerim
İzi çıktı kabzesinde parmaklarımın.
İtlerin geleceği yere bağdaş kurup oturdum.
İlk kez bu kadar huzur buldu benliğim
Ne korku var gözlerimde ne keder
Gördüğüm ilk kahpeyi alnından vurdum.
Ağam ben Maraş’tan Sütçü İmamım
Adamım.

Bir çığlık yükseldi göklere
Bıçak gibi yırtarak,
“vurun Maraş’lılar namus günüdür”
Bir el değdi sessizce uyandı uyuyan dev

Ağam ben Maraş’tan Sütçü İmamım
Adamım.

Sattığım sütler gibi beyaz hayallerim vardı.
Beş vakit namazda duası vardı üzerimde anamın
Yediğim kurşunlar acıtmıyor canımı
Kirli ellerinizi çekin örtüsünden bacımın
Bu memleket siz gelmeden bahardı, yardı,
Gönlümüzü yakan hardı.

Ağam ben Maraş’tan Sütçü İmamım
Adamım.