Kırdın beni esmer güzel artık seni anamam
Bundan böyle yalan dolan sözlerine kanamam
Karşılaşsam senle yine ta yürekten yanamam
Gözüm aksın bakar isem saçlarının teline

Suyun içmem pınar olup şırıl şırıl aksan bile
Yakmaz beni şimşek olup alev alev çaksan bile
Sultan olup tahta çıksan altın kemer taksan bile
Kolum kopsun dolar isem kollarımı beline

Kahrolurum bana yakın çevrelerde solursan
Sevinirim ne kadar çok uzaklarda olursan
Belki bir gün yaklaşmaya yine fırsat bulursan
Kanım aksın değer isem elim ile eline

Kabul etmem geri dönme niyetini sezersem
Beni yaktın ne fark eder ben de seni üzersem
Tüm dünyayı köşe bucak diyar diyar gezersem
Canım çıksın uğrar isem kasabana iline

Neyleyim ki suç kendimde başkasına kızamam
Sana dönüp hiç yoluna düzenimi bozamam
Bundan sonra senin için şarkı türkü yazamam
Dilim kopsun düşer isem cümle alem diline

Bülbül olsam konmam senin çöl dikenli gülüne
Ördek olsam dalmam senin boz bulanık gölüne
Ben Yılmaz’ım düşmem artık Mecnun gibi çölüne
Ölüm çıksın gelir isem düğününe ölüne