vakit daralıyor BURAK..!
al gel atımı artık..
terkinde banada yer bırak..
kapılar zincirli yüreğime,
güneş yok göremiyorum,
parlayan bir ampül var
mahsenimde..
her şey üzerime kilitli BURAK..!
onlar bana öyle bakıyor,
sen bakmaaa..!
sabahı bekleyeceğim artık
bir kez daha gösterecekler güneşi..
oysa bunlar yağmurdan da mahrum
al gel atımı BURAK
güneşe doğru gideceğim..

üşüyorum artık iklimlerimde,
mapusum dört duvar arası fikirlerimde..
kuracaklarmış dar ağacımı
sabahın altısına,
oyalıyorlar bunlar beni işte..!
ayağım kaymaz oysa sehpalardan,
yüreğim korkmaz böyle kahbelerden..!

atımı al gel BURAK,
atımı al gel..

yaya sandılar bunlar beni,
yalınayakta koşarım oysa..
boynuma imleği kendi ellerimle geçiririm,
eğer ki hüküm buysa..?

yok BURAK yok..!

bunların iklimlerinde boğulmak..!
savaşmadan mağlup olmak?

ha bu arada unutmadan söyleyim;
kalem de getir bana..
getir ki iki satır daha yazayım
sabahın altısına,
son bir isteğin varmı diyecekler ya bana..?
kalemimle mezarmı
kendim kazayım diyeyim..!

BURAK bana terkinde yer ver,
yaya sanmasınlar bunlar beni..!
iki satır daha yazıp öyle öleyim..






26.11.2011