sindiren ufuklarda soğuyan düşlerde
kendinizi arıyordunuz belki de..
iblisin vesveseleri sinenizde yatarken
katıksız yarınlar biriktirir adeta
kendinle barışık kabukları soyar odalar
kalbiyle nikahlamadığında gözlerini
dertlerini içine atar yurdumun yurdu
dört kişilik depresyon
dengesi bozuk hayaller kurarken beyni
beyninde kurduğu şikayetten bıkan kanunları sever
hep kavgalı olursun düşüncelerinle
biri gelir biri gider dersin
arasında kalır kararsız kalırsın
çoğu kez sevmelerin dışındadır
çünkü düşünceler çarpışırken
bir dişini çeker şiirinin
belki de çekemeyeni.

nikotin salgılarken bedenine yorgunluk
utandırdın gecelerini
tekmelerken karnından rüzgarın
öldürdünüz keskin düşüncelerinizi
sonra
fırsat vermedi yağışlar tenine göz kırpardı
ve sen bulut!
yeter!
çekil de biz de yaşayalım aşkı güneşle!
yunus tapancı