Vakitsiz gidişlerin z/amansız istilasında pusu kurmuş ayrılık

Asi ırmak kenarına kurmuşum otağımı

gözyaşlarım nice su şehirleri kurmuş

viran şehir bağlarını gezerken gözler

kıraç topraklara can vermişim.


En büyük deprem enkazlarından çıkmış

yüreğim de s /aklamış

yüce dağlara değil

sesi duyulmasın kimse anlamasın diye

köşe bucak saklamamışım sevdasını

olabildince avazlarda haykırmış

Ay ın karanlık yüzünde s / aklanıp

yakomozlarda yıkanmış şiirler yazmışım

kırık uçlu kalemimle...

Gün batımlarından ilham alıp

hazan mevsiminde ağlayan ağaçlara aşk ı kazımış

her şafak bir şiire uyanmış

her şiir bir şafak söktürmüş

kan ağlayan kelimeleri avutmuş

her harfi azap

her harfi yasak olsa da

yılmamışım yazmaktan..


Bir sepet yağmur yüklü bulut satmakta değil amacım

sadece bir avuç mutluluk istemiş

beklemişim ömür boyu

ama ..
uğramamış bir kez olsun
hep teğet geçmiş.

Ah!!

yasak şehrin umut çiçeği
gizlemesen güneşi gözlerinde
mahkum etmesen geceyi .

Aşk ın gülen yüzünden kaldırsan hüznü
ve
gelsen.

Kaderime yazgısın işte

bir kabul etsen.

gONCa
11|2011