5
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2080
Okunma
Meğer ne çok severmişim gözlerini
Gitti ya, söndü ışıklar.
Siyah aldı yerini
Kapkara,derin,dipsiz bir uçurum işte.
Nereye adım attığını bilmeden,
bir çukura, bir yükseğe basa basa yürümek...
Meğer ne çok severmişim ellerini
Dalına tutunan yaprak gibi
Her rüzgarda kopacak, ama hayatla barışık.
Meğer ne çok severmişim yüzünü
Ekmek gibi, su gibi, soluk gibi...
Mecbur olduğum herşey gibi.
Meğer ne çok severmişim gülüşünü
Mutluluğu avuçlarımda tutmak gibi,
Ayrılığa inat sevmek gibi...
Gidişin..
Kimse’m gibiydi, ’hiç’ gibi...
Bi onu sevemedim,
Yokluğunla bir olup, oyunlar oynadılar
İşte bir gidişini sevemedim,
Seni çok sevdiğim kadar.
Sabiha ÇITIR..
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz