Ýstanbul

Ýstanbul

Bir sonbahar günü geldim sana,
Sen kötü gün dostum,sýrdaþým,kadim dostum Ýstanbul.
Sýðýndýðým tek liman.
Kimbilir ne acýlar birikti yüreðinde,hissedebiliyorum.
Neler gördü bu Mavi gözlerin,ihanet,boþvermiþlik,çaresizlik,cehalet.
Kaç kiþinin umutlarý söndü sokaklarýnda üzüldün.
Kaç kadýn,kaç çocuk yok oldu arka sokaklarýnda
Doða kanunu gibisin Ýstanbul
Senden sonra geldiðim bu þehirde,Bomboþum.
Anýlarýmdan borç almaya geldim,Ýstanbul.
Sensizde olsa buralarda,
Seninle yaþamak istiyorum.
Beni yalnýz sen anladýn Ýstanbul,
Mutlu olmaktan bile korktuðumu,bir sen biliyorsun.
Niçin senden kaçtýðýmý da………
Deðiþen bir þey olmadý aslýnda
Ben yine korkuyorum Ýstanbul.