Bugün yine sessizsin ey hayat,
Tanımadığımı sanma sinsiliğini,
Hadi aç göster kara çarşafını,
Bugün ne çirkef yüz taktın hadi...


Çok da naz yapıyorsun,
Çirkinliklerin de renginde yansıyor.
Saklandığını mı sanıyorsun?
Bugün ne çirkef yüz taktın hadi...


Ölüm kokan çarşafını yesinler,
Çok mu güzel boğdun çarşaf altında!
Boğdukça sen bir o kadar koktun,
Bugün ne çirkef yüz taktın hadi...


Ne korkakmışsın sen!
Tanımadığımı mı sandın!
Arkadan vur sen, kalleş!
Bugün ne çirkef yüz taktın hadi...


Dünyan döndükçe,
Sen o kadar dönekleşiyorsun,
Çarşafın da canileşiyor bir o kadar.
Bugün ne çirkef yüz taktın hadi...


Yüzünü sakladığını sanıyorsun,
Peki ya ikinci yüzün?
Ele veriyor seni kartlaşmış yüreğin,
Bugün ne çirkef yüz taktın hadi...


Ne ocaklar yaktın, ne yürekler yıktın!
Silip süpürdün tomurcuk umutları,
Kanayan yürekler bıraktın enkazında.
Bugün ne çirkef yüz taktın hadi...


Kendi caniliğine dalmışsın,
Yürekleri virane harap bırakmışsın,
Ey hayat, ah almışsın ah!
Bugün ne çirkef yüz taktın hadi...

MEHMET HATiP YILMAZ