Sen var ya sen
Demekle başladı her şey!
Bir mutluluk kasırgasıydı
Sardı, kol attı boy boy.
Bazen hüzünlenirdi,
Yaprak gibi erirdi.
Güzele aşıktı.
Sevgiye aşıktı.
Susamış çatlak dudakları,
Tebessüme, ilgiye aşıktı.

Yaşamaktı hayali,
Sevdiğiyle yaşamak.
Mutlu olmak bütün bütün.
Günleri gecelere bölmeden
Coşku dolu ümitle,
Sabırla,
Sevmekti, sevilmekti.

Çok mu istiyordu hayattan
Doyasıya sevgiydi ümidi
Güneşi indirirdi uğruna.
Elemsiz rüzgar istiyordu yüreğine,
Huzur getiren,
Sevda getiren.
Tek isteğiydi tertemiz bir gelecek
Sevgiyle umutla özleşecek.

Özlemiydi hasreti
Hasreti özlediğiydi.
Günlere vurunca bir bir
Hesabı yoktu sabretmenin
Çaresizdi.
Yanıktı yüreği
Ama yüceydi gönlü.
Yetkin olgu akışıydı oysa zaman
Erdemli sevdalar yüklü.

Sen var ya sen!
Sen!
Sen!
Duygularımın barınağı,
Sevdamın salıncağı.
Kaygılı günlerimin sesi.
Mırıldandığım
Şarkılarımın bestesi.
Sen varya sen?
Ömrümün kalan güftesi
Yüce sevdamın efendisi.
Asuman AKIN 01.25