Bir uzak diyara mahkûm yollandım
Sevdiğim saçını yolmasın gitsin
O zümrüt gözleri hasretle andım
Dönüşüm yok artık, kalmasın gitsin

Şeyda bülbül ağlasın
Lale, sümbül ağlasın
Sebep olan halime
Bağdaki gül ağlasın


Benden hayır yoktur böylece bilip
Yeşil gözlerinde yaşını silip
Kâm alıp hayattan her zaman gülüp
Hüzün deryasına dalmasın gitsin

Seherde yel ağlasın
Dost değil el ağlasın
Gözler ufukta kalıp
Ağızda dil ağlasın


Genç yaşta saçıma doluştu aklar
Bana mekân oldu ayyaş sokaklar
Öldü yârin derse koşup ulaklar
Sakın namazımı kılmasın gitsin

Saf saf melek ağlasın
Gökte felek ağlasın
Süzülüp ışıyan ay
Batana dek ağlasın


Ettiğimi çekmek yazılmış ise
Mezarım gurbette kazılmış ise
Elleri koynunda kalmasın kimse
Ruhuma Fatiha salmasın gitsin

Bana gezgin ağlasın
Halden bezgin ağlasın
Menzili kaçırıp da
Ebet üzgün ağlasın


Garibim son defa yâri göreyim
Bakıp gül yüzüne coşa ereyim
Sonra da istesin canım vereyim
Yollarsam selamı almasın gitsin

Mezar kazan ağlasın
Boşa yazan ağlasın
Sokaklarda avare
Gezip tozan ağlasın


Güneri Yıldız (Elazığ, 28.11.2010)

………
Not: Yedekli koşma türünde bir denemedir.