Öyle bir efsun olsa dalsak hemen rüyaya
Rüya içinde rüya görüp geçsek âlemler
Köşkerlerin elinde kandiller benzer aya
Özenle taşıyorken yazsa kutlu kalemler


Gezip tek tek İrem’de güzelim bahçeleri
Anlayarak duyunca varlıkta lehçeleri
Gündüzü ayrı zevkle, bambaşka geceleri
Gezip, dolaşıyorken yazsa kutlu kalemler


Dudaklarda bal gibi bıraktığı o tatlar
Bozkırda koşuşturan kızıl yeleli atlar
Üzerinde uçarken açılsa gökte katlar
Kapılar aşıyorken yazsa kutlu kalemler


Sabah yâr busesiyle gözü açıp uyanmak
Rüyadan geri kalan tatlı anları anmak
Yâr senin yokluğuna kabil değil dayanmak
Ölümü yaşıyorken yazsa kutlu kalemler


Öyle bir vakit gelse ikimizi uçursa
Bedenleri bırakıp ruhumuzu kaçırsa
Ay doğan gecelerde yeşil nur ile sarsa
Gün doğsa üşüyorken yazsa kutlu kalemler


Sen, ben, bir de o yeşil gözlerin kâfi olur
Bal damlayan dillerden, sözlerin kâfi olur
Eğer yoksa gözlerin yürek müstafi olur
Aklıma düşüyorken yazsa kutlu kalemler


Ey sevgili dağlarda otlattığın kazların
Ardına düşüversem kâr etmez ikazların
İçerimde ukdedir cilvelerin nazların
Ben senle coşuyorken yazsa kutlu kalemler


Eriyen şu karların suları pek de serin
Akıp yamaç aşağı yeri yırtıyor derin
Kıyısında yeşerir nebatat ki eserin
Gün doğup ışıyorken yazsa kutlu kalemler


İnce ince akıp da eteklerde birleşsek
Ovalara varınca toprağı sevip eşsek
Yâr senle sarmaş dolaş tüm engelleri aşsak
Eller de şaşıyorken yazsa kutlu kalemler


Bir ucunda dünyanın ben varım sana koşan
Bir diğer ucundaysa sen ol tepeler aşan
Ya da kızgın çöllerde yalın ayak dolaşan
Kumları eşiyorken yazsa kutlu kalemler


Her iki cihanda da teksin derim sevgili
Kavuşuruz inşallah ALLAH kerim sevgili
Ellerim hep yukarda şükrederim sevgili
Vuslata koşuyorken yazsa kutlu kalemler


Güneri YILDIZ ( Burhaniye(Ören)/ Balıkesir, 17.07.2011)