Ben bir kahramanım!
Türkiye gibiyim ben...
Dost sofrasında kime niyet
kime ihanet sunulmuş
Niyetim okunmaya çalışılmış
Düşüncem suçlu bulunmuş...
Kuşkulu bir cinayete kurban gitmişim,
Adım bir parka verilmiş
Cinayetim hâlâ çözülmemiş...
Sahte akrabalarım
hazımsız dostlarım var
Ne siyaset bilirim
ne de ikili oyunlar
Düşmanlarımı bilmiş
hatta onları sevmişim
Ne desen inanırım
ve yine aldanırım...





Ben bir kahramanım!
İstanbul gibiyim ben...
İmparatorluklar kurmuş
padişahlar devirmişim
Altın dolu bir kuyum
zehir gibi suyum var
Galata’dan Kız Kulesi’ne kuş uçurmuşum
En güzel yanıyım iki büyük kıtanın
En doğulu Avrupa
en batılı Asya’yım
Sevildiğim söylenmiş ama
kıymetim bilinmemiş.
Dinleri sevmiş
kültürleri yaşamış
Ama hiç birine yaranamamışım...






Ben bir kahramanım!
Diyarbakır gibiyim ben...
Kendi yurdunda gözaltına alınmış bir şehir
Sevda akan bir nehirim
Yetim kalmış bir çocuk gibiyim
Ne desem suç
ne yapsam kabahat
Potansiyel bir suçluyum
Aksanı kaymış dilimin
Surlarla çevirili bedenim haykırıyor;
’yeter artık, bana çözüm bulmayın, beni benden dinleyin’





Ben bir kahramanım!
Müslüman gibiyim ben
Terörist etiketiyle avrupanın tam ortasındayım
Kardeş samimiyetiyle
kendini ifade edememiş bir zanlıyım
’Ön yargı’ da hükmüm kesilmiş...
Gelişmiş, gelişmemiş bir çok müslümanım ben
Ama sen yoksan sakalsız ve uyumsuzum
Bir adım gelene on adım giderdim
Hani sevildikçe daha çok severdim ya ben
Şimdi anlıyorum
Sen gitsen de peşinden gelir
sevmesen de sevebilirim..
Dininle, dilinle
her halinle seviyorum seni...
Dedim ya ;
Ben Bir Kahramanım...



Mehmet Salih ORAL