Ben mutsuzken kafam ağrır

Ağırlaşır bi dünya olur

Kaldıramam yastıktan

Vucudum külçe gibi düşüverir yatağa

Yapışır yatak sanki sırtıma kalkamam

Ben mutsuzken konuşamam

Kelimeler ağzıma dolar çıkmaz dışarıya

Çümleler hep bölük pörçük

Anlamlar eksik ben mutsuzken

Konuşamam susarım

Sanmayın kabullendiğimden herşeyi

Sessiz çığlıklarımı duymazmısın

Ben mutsuzken canım sigara ister

Kocaman bir nefes çekip çigerlerime

Kendimi zehirlemeye heveslenirim

Dumanına tutunup gitmek isterim

Mutsuzluğumu görmeyecekleri diyarlara

Ben mutsusken ağlamak isterim

Ama ağlıyamam

Kocaman biryumruk durur şurada

Aha tam şurda boğazımda

Gözlerim ağlayamaz yanarım

Ben mutsuzken canım çekilir sanki

Ölmek isterim o an

Ben mutsuzken çok kötü olurum gerçekten


ERAY ÖZGÖR SARIKAYA