aklımda bir gece vakti
şehrin kapısını çalan
anne kokusu ve çingeneler
büyülü dut ağaçlarında
güz çocukları
kızıl şerbetli adamlar
ölümler ölümler
ölümler

sesini düğümler
ruhuna üflediğim ney’in
aklımı başımdan alır
zamanın güldesteleri
senindir artık bütün besteler
gam senindir ah senin
çırpınır kalbinde aşk
teni ölmüşlerin

anlamak ulaşmaktır arza
şahitlere imtiyazsız
şahitlik etmektir misal
avuçlarındaki sabahın
güvercin dudaklarına çisil çisil
sıktıkça avuçları patlar
kandırılmışların
ahını sakın almayasın

öyledir işte neylersin
bende uyanık birinin masalıyım
o benim uykumun düşmanı
denizim dağım ayrılığım
bir varmış bir yokmuşum
uzakken kırk haraminin tekkesinden
şafakta uyanan sunam
her yanım haram

cüceler suya yürür
su ölür mecalsiz kalır dudakların
kırk kata sarılmış siyah
akıllar çıkartan eşarbın rengi
ki üzümler toplayan dilimden
kavi olsun bileğin diye
ölüm şarabını dudağıma
dudaklarınla vermeden ölme