3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
745
Okunma
Bir gün,
tenha bir sokakta, gölgemi ağlarken buldum
ıssızlığım sırılsıklam ıslandı, hastalandım yalnızlığa…
koşa koşa eve geldim…
kırgınlığımı aynalar anlattı bana
çocukken dinlediğim masallardan farklıydı
iki başlı devlerin yerinde iki yüzlü insanlar vardı
hangisine inanmalıydım, devi devirmek daha kolaydı…
haksızlıkları, akıp giden zamandan öğrendim
hazırlıksız yakalanmak, saf davranmak büyük hataydı
yaşarken farkına varamadığımı,
gençliğimi tükettiğim o anda anlamak ne acı…
sonraları;
kızgınlığımı ateşle dövülen demirde gördüm
şekil aldı merhamete dönüştü
ne kadar küçük, ne kadar zavallılardı
ateşim söndü, ılık bir rüzgara karıştı
şimdilerde;
yeni düşlere, yeni düşüncelere yol almalı…
( Dilek KARSLIOĞLU )
Şiirin sahibi
Cevap Yaz