4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1011
Okunma
Ben şiirleri yazarken,
Yarasanın ruhuyla yazıyorum.
Gece karanlığında
Geçeler benim,
Baykuş benim.
Saklı kentin
Göçebe ruhunun
Işığı süzülür kapımdan
Mağaralarımdan
Gürültü patırtı çıkaran kuşların,
Asimile olmuş çığırtkan ruhu
Dikilir ense köküme.
Ben hangi memleketin öksüz çocuğuyum.
Düşünürüm
Kapısına taş atmışım ki,
Aforoz edilmem ondan.
Her geçe tanrı ile baş başa
Kavuşuruz bir başka evrende
İşte o zaman anlarım ki
Ben bir hiç’im
Mevsimler karın tokluğum
Açlığım gitmez
Göğün tarumar olmuş diye bildiğim
Ama harikanın yıldız kaymaları
Şükür’ün içinde bir hiç’im
Hiçliğimdir şiirim.
Cevap Yaz