Bir sabah boş odalara uyanınca anladım;
Kurmak için uğraştığım herşeyin bir anda yıkıldığını...


Vedalaşmayı sevmeyen ben
’hoşçakal’ demeden gitmene dayanamadım
Senden sonra ilk kez ’keşke’ dedim
Keşke son kez hissetseydim sıcaklığını...



Senden sonra ben...
Gömleğimin yakasına bıraktığın ruj lekesiyle yıkıldım
Nasıl silebilirdim tüm geçmişi
Adım gibi bilirken
Her gecesinde senin saklandığını...




Senden sonra ben...
Mantık aramadım artık hiç bir kadının dudağında
’hiç gidemem’ dediğini hatırladıkça...
Kaç kadın terketti beni aramızdaki nefesini farkedince
Kaç bedenle seviştim senden kalan yalan sözcüklerle...
Hem de alçakça!



Senden sonra ben...
Çok denedim ama olmadı
Eğer kalbimizde hayat boyu üç-beş kişiyi sevebilecek kadar aşk varsa
Ben bütün limitimi seninle doldurdum
Tıka basa!
Kimseye birşey kalmadı...



Toprak üstünde yaşayacağımız onca şey varken
ne varsa gömdün yer altına
Nasılda geçmişimi vermişim
meçhul bir gelecek için beni satan kadına!

Gökyüzü dile geldi
kuşlar ağladı ardından
Kimseler ulaşamadı sana

Olsun!
Ben de teslim oldum zamana
Alıştım galiba yokluğuna

Üzüldüğüm tek şey ne biliyor musun
Bir gün bir yerlerde başkaları bakacak
doyamadığım tadına...







Mehmet Salih Oral