nefesler mavi nil serinliğinde
nefesler ayandon fırtınası
gözyaşları kırağı damlaları
sinelere düşer
parçalanır

şimdi ağlamak doyurmaz ki

büklüm büklüm kıyılara sürüklenen yosunlar gibi
kaybettik yüzümüzü bozgunlarda
varlığımız ölü kuşlar geçidi

karanlığını yüzümüze tokat gibi indirdi zaman
uygarlığın tarihsel bilincine ulaşamayan
eşi ve benzeri olmayan
tekçi ve ganimetçi eblehler doğurduk
duyarsızlığı, dizgisizliği hoş gören eblehler

ballandırdık egoyla sevişmenin naif tadını
gerçeğin estetiğine ulaşamayan kuşaklar yarattık
çamın gövdesinde direnen budağa
ve budaktan gözlerini ayıramayan ahlaka
hasret kaldık

yasama-yürütme erklerini karıştırdık birbirine
öpüp durduk yanlışlarımızı dudaklarından
duyarsızlığımızla, kentleri de tükettik köyleri de
aldık kazanın karasını, suretlerimizi beş pula sattık
sarstık yalanlarımızla gerçeğin temelini
dizildi ardımıza kirli tarihler

haklı ve mağdur görünmenin duygusallığına sığınıp
sıraladık alt alta mazeretleri
söz cambazlığı yapıp, kavradık boynundan
şölen sofralarında insan etleri

ben de varım, lafzından başka
formel ve şaibeli
hayat kaçağıyız çağlardan kovulmuş
kapılar kapılara, pencereler pencerelere kapalı

kara zihniyetli kari(ler), mevleviler olduk ki, dolu ağız
mevlanadan bahseden, mesnevisinden habersiz
bugünden söndürdük yarının kandillerini
cinayetini güncelledik insanlığımızın

ihanet dekorlu oyunlar oynadık tiyatrolarda
birinci perde, ikinci perde, üzüncü perde
ser/ler yerlerde
kalleşliğin düş kokulu ayininde maestrolar
örgütledik ezgisini ikircikliğin
zaman geçtikçe, her söz alacakaranlık oldu dilimizde
o denli kaypak, o denli tekdüze

tarantı/ların bolluğunda yüzerken
ak bulutlardan özgürlük yağdıracak
ve yolculuğumuza yolluk olacak
kaç sözcük vardı cebimizde
kaç sözcük kaldı insan kokulu

yaptık yapacağımızı
yüzünün deltasında çıldıran bir ülke yarattık

Müsadenizle