Ben sana canım derim; neylim canım yanar ta içerden! Ben sana gül derimde, ardına iki harf ekleyemem... Zamanı geçmiş seninle benim... Saat mevsim, zaman geçmiş işte. Zorlasam imkanları imkansız! imkanlarda tükenir bir yer yerde, ama bir türlüde düşünemem seni böyle bir hayatın içinde. Bana kalan kendi savaşımı kazanmak diyorumda; seni bir kenara itip. Olmuyor işte iki gözüm, sen bir yana ben bir yana! Gönlümün terazisi seni beni ayrı kefede çekmiyor! Ağır basıyorsun olmadığın akşamlarda, gönlüm acılar silsilesi, cefakar kadınlara aşık hep... Ve birileri alıyor o kadınları yalnızlık kalıyor zulamda hep!... Ah bir dağım ben diyorumda, gel sığın diyemiyorum yamaçlarıma. Sahibinden korkuyorum sahip(siz) kadının... Hep ele güne karşı sözü ve elalem ne der duvarına takılıp yaşanmamış sevdalarımıza elham okuyoruz. Pencerendeki ölü çiçeklerden farkımız yok! Oysa bir el uzansın istiyordum, elimi uzattığımda bir kaçışa doğru! Çocuktum cahildim korkaktım cesurdum kapında... Üşümeye ara vermiştim ki sen çıkıyordun gene ağlamaklı. Bir şeyler bitmişti yine. Yine yetmemiştin. Acıyan yanından vurulmuş güvercin gibiydin her yanın telaş her yanın acı. işte benide bu acılar yıkmıştı. Of gözüm bilirmisin? Ben dağ olalı böyle yıkılmadım. Bir dağ yıktın haberin olmadı mı? Bir dağ yıktın acılarını işleyip bu yüreğe. Gözyaşınla aşındırdığını bilmeden kayalarımı ve dilleyip yanağından içtiğimde. Bir dağ yıktın haberin olmadı mı?

... 8 mayıs 2006 pazartesi
Sümbül sokak manisa
Kenan k.