Ey ATAM belki bir daha geri gelmeyeceksin biliyorum, ancak…
Kurduğun Cumhuriyette hiçbir zaman inmeyecek bu sancak…
Gittiğinde bir şeyler kopmuştu bu milletin yüreğinden, yüreklerin en derininden…
Sana söylemeye korkuyorduk sitemimizi belki kızarsın diye içten…
Oysa ki bize öğretmemiştin kızmayı, sövmeyi, tek taraflı bakmayı…
Mavi bulutlu şehir yok eskisi gibi, bir hüzün kaplamıştı gri bulutlu şehri…
Bir türlü gülmüyor içimiz gittiğin günden beri…
Güneş te doğamıyor bugün ne ise,
Kuşlar da başka türlü ötüyor bugün nedense…

Gidişinle karalar bağlamıştı ülke dimi,
Çözemiyor kaderini o günden beri…
Ne hikmetti bilinmez bunca gücün ve kudretin,
Bir ulusun kaderini değiştirmişti ilmi cevherin…
Her kimseye nasip olmaz senin gibi bir er,
Gitti mi bir daha gelmez sen gibi mücevher…
Her ulusa nasip olsun senin gibi bir er,
O ulus ardından söyler, yazar kahramansın der…
Herkes konuşur icraatını, yaptıklarını,
Bilmez ki kimse nerden alıyor ilhamını…
Dayamış’ tı Türkün bağrına düşman hançerini,
Kurtarmıştın bu milletin bahtı kara maderini…

Sarı saçlarında köylü ekmişti ekinini,
Mavi gözlerinle bitirmiştin bu milletin nasibini…
Sarı saçlarında güneş buldu hayat,
Mavi gözlerinle gökler boyandı şarktan garba bir hat…
Bu millete olmuştun sen ana ve baba,
Gelir mi acaba senin gibisi bir daha…
ATA’ sı idin milletin her bir işini danıştığı
Sendin herkesin kardeş geçindiği ve barıştığı…
O zaman bir ayrım yoktu, ulus için mücadele var dı,
Acaba şimdi kim bu ulusun savaştığı…
İş te bugün 10 Kasım 73. yılındayız yokluğunun,
Sanma ki gittin sen, her bir millet’te saklı senin varlığın…


Tuncay SALAN
10.11.2010