2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
958
Okunma
Gece siyah örtüsüne bürünen derviş
Al kaftanına bizi götür mana alemine
Sessiz sessiz duran şu alem içinde
Kara geceler insin düşüncemin en demine.
Bir bak ufku gezsin gözlerin
Berrak bir zihin kalır gecenin özünde
Gece açılır kainatın penceresi
O sessizlik içinde kalbin dinlenir.
Ağır ağır oku diyor ya Rabbin
Geceyi ayağa kaldırmayan kim
Haydi kıraat ettiğin Kur’an
Geceleri zihnine düşer ayetler an an.
Bir alim dedi o zaman bildim
Neden onca zaman gece okundu kitap
Anladım gecenin sırrını o an
Geceyle örtülür gereksiz fikir
Parlar o yüce hitap, gecede zikir.
Döndüm o düşüncelerle
Oturdum kainatın dürüldüğü ayetlerin önüne
Okudukça içimi birbir ayetler
Dokundu zihnim geceden
Aydınlık gündüz vaktine birden.
(Kasım 2011 İstanbul)
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz