Sarp bir yokuştu
Tırmandı İbrahim.
İbrahim susuz,
İbrahim yüreği aç.
Yıldız yıldız parladı gözleri,
İbrahim büyüdü
İbrahim ay gibi yüreğiyle doğdu geceye
Ve bildi İbrahim gerçekten seven
Sevilen bir Allah’ı o gece.

Gidiyoruz dedi
Gidiyoruz Rabbimden emirle
Yıldızların parladığı şu çöl gecesinde
Bata çıka
Her zorluğa göğüs gererek
Gidiyoruz dedi
Hacer validemize.

Hacer seviyordu İbrahim’i
Hacer çoktan İbrahimdi.
Rabbine yönelen kul İbrahim
Hacer eş olmuştu İbrahim’e
İmanıyla yüreğiyle bir.
Hacer hiç tereddütsüz kumlar arasında yol aldı
Yanında İsmail ile
Karanlık gece, kayboldu küçük kafile

Vardılar.
Öyle bir sevgiydi ki aralarındaki
Yer gök buna şahit
Ve seviyorlardı aynı Hakkı
Aynı Rabbi kalpleri aynı ülküde atıyordu
Hacer, İbrahim ve İsmail’in.

İbrahim baba yapısı Kabe’ye gelmişti
Temellerinin üzerinde yükseltmekti niyeti.
Ve dedi Hacer’e siz kalın
Ben gidiyorum.
Hacer kara gözleriyle baktı dolu dolu
Bu ıssız çölde bir yavrusuyla yapayalnız kalacak.
Nasıl ürperdi bir an dona kaldı,
Sevdiği sevgilisi böyle yapar mı?

Haykırdı İbrahim’e
Bizi kime bırakıp gidiyorsun İbrahim.
İbrahim dönüp gül yüzlü sevdiğine
Baktı ve tek kelime: Allah’a
Dedi, yürüdü hiç duraksamadan
Geceden geldiği yere.

Hacer çöktü yere,
Sardı kucağına İsmaili
Ve dedi:
Allah bize yeter...

Sıcak kavurucu,
Issızlık çığlık çığlığa.
Gece soğuk
Gündüz sıcak
Kayaları ufalayan bir gitgel
Nasıl dayansın bu zorluğa
Bir kadın, bir süt bebesi yavrucak.

Açtı ellerini Hacer
Diyordu Ya Rabbim
Bizleri sevdin var ettin
Bir yol gösterdin
Böyle çaresiz bırakmazsın.

Koştu Hacer bir yol vardı
Binlerce onbinlerce yoldan bir yol
Merveden Safaya koştu Hacer
Biliyordu Rabbi bırakmaz naçar.

Koştu Hacer büyük bir gayretle
Rabbinin sevgisini umarak
Küçük yavrusu İsmail’i düşünüyor
Koşuyor Hacer durmadan
Ve yedi kez say ediyor Hacer
Yoruluyor Umut ediyor Rabbinden her zaman
Yedi kez sonsuz bir yönelişle
Koşuyor Safa ile Merve’de.

Ve geliyor İsmail’in yanına
Gayretle, imanla
Güvenerek Rabbine
Vuruyor ayağını kupkuru toprağa
O zaman fışkırıyor yerden
İlahi Rahmet İlahi sevgi
Hacer görüyor bu büyük lutfu
Ve diyor dur artık dur
Zem zem zem zem
Ey Allah’ın rahmeti su.

En büyük sevgide birleşen sevgililer
Zemzemleri fışkırtır Rabbimiz gönüllerden
Yeter ki geçici sevgilere talip olmayalım
Allah’lı baktıkça her şeye
Gerçek sevgiyi görüp
Büyür yüreğimiz
Allah’ın izniyle her zaman.

(Kasım 2011 İstanbul)