BAYRAMLAR! (Gülce Buluşma)

Diyor ki Can Yücel “Her gün bayramdır.
En acıktığın anda, dumanı tüten bir somunun köşesini bölmek,
Korktuğunda, güvendiğine sarılabilmek,
Dara düştüğünde, dost kapısını çalabilmek, bayramdır.”

Ama bu bayram başka üstadım.
Kurban keserek şükür edersek,
Fakiri fukarayı buyurun dersek,
Lokmayı bölüşür birlikte yersek,
Bu bayram değil de nedir üstadım!

Avuçlar açılır bir niyaz için,
Kurbanlar kesilir, acaba niçin?
Tok olan halini sormazsa açın,
Bu nasıl bayramdır? benim üstadım!

Diyorsun ki;
“Evde yalnızlığı noktalayan insan nefesi,
Akşam kapıda karşılayan yavuklu busesi,
Sevdalı bir elin tende gezmesi,
Nice adağın ardından çınlayan çocuk sesi, bayramdır.”

Asıl bayram sevmek sevilebilmek,
Suçundan ötürü af dileyebilmek,
Yolun sonu nereye bilebilmek,
Bu bayram değil de nedir üstadım!

Diyorsun ki;
“Ona güvenmiştim yanılmamışım demektir bayram.
Alnı açık yaşlanmak,
Ulu bir çınar gibi ayakta ölebilmektir bayram..”.

Zengin olmak lütfu Rabbin insana,
Ne verirsen döner, misliyle sana,
Gözetip fakiri, doyurmayana,
Bu nasıl bayramdır? benim üstadım!

Gönüller kırarak, sefa sürene,
Elemi kederi reva görene,
Eşine dostuna cefa verene,
Bu nasıl bayramdır? Benim üstadım!

ALİ GÖZÜTOK.
05 EKİM 2011