Dumanı tüten bir yangın
Mahşerin ortasında ben
Yine yalnızım kendimle
Sırattan geldim yüreğine
İmlası bozuk dilim tutuk
Kadavradan farksız bir beden
Parçalara bölünen canımın
Aldığı nefes kadar yakınım
Gökteki yıldız uzaklığısın
Var ile yok arasında bir aşk
Sen yasaklı ben kara sevdalı
Aklımsa düşünmekten yorgun
Açtım ellerimi gökyüzüne
Orta bir yol olmalı çare
Nefesim kesiliyor geceleri
Yanımda olsan sıkıca sarılsam
Konuşmadan göğsüne yatsam
Özledim seni bahar gözlüm
Kalbim kanarcasına hasretim
Kaçıncı yaprak döküşüm olacak
Seni kaç mevsim bekleyeceğim
Hacizli bir yürek bıraktın bana
Vebali beklemek boynuma
Ortalık sessiz çıt yok duyulan
Uzaklara dalar yolunu gözlerim
Mahşerin ortasındayım yalnız
Zeytin gözlüm anlarmı ki birgün
Dumanım tütmezse şehrimden
Son nefesimi vermişim ben


BİRGÜL AL 03-11-2011