çok eski yarınlarla çağrıldım bu güne..


benim adım, karanlığın ayetidir;
aşkı; ateşe,
suyu; toprağa,
güneşi; ayın beyazına, aşılayanım...

ikiz zamanların felçli güvercinleriyle büyüdüm,
sağımda salvadorun; yetim, bakire ve dul kızları,
solumu bilmeden, bilmeden yengiyi...


kendi yalnızlıklarının bahanesi, şehrin her sokağı,
sevişmenin; en sessiz anında;
unutulan çığlıklarla, ağulların köşe başı...

bakır kepenkli gözlerimde; uykusuz bir ırmağın,
su renkli aşk perisi..
kavalının oymağında, usul usul kınalıyor geceyi...


ışığın ve umudun;
şafak tazesine asılmasıdır, benden alınan gökyüzü,
terk edilen bir yapının;
çürüyen merdiveninden inmektir hayat, öğrenebildiğim..


beni, sana merak edip yazıyor şiirler..


seni seviyorum!! bu seni; bende inkar edişin,
elinden ayağına geriliş ve;
sesinin titreyen gölgesinde, ölmektir benim için..

.....

’ SALI ’ günlük