2
Yorum
24
Beğeni
0,0
Puan
175
Okunma
buraların,
bir zamanlar, gök yüzü
koktuğunu hatırlarım,
okyanusun, kıyısını döven;
kuzey tufanı gibi hırçındır,
geceye ismini veren karan’ lık,
her arayış,
senden bir parça daha
kesip alır bedenimden,
bunca tanıdık geçmişin içinde;
ben miyim "o , yabancı, ?..
seslenmek yetmeyecekti;
unutulup kalacaktık,
asileşen her öfke nöbetinin;
kalan sancısında,
ben de öperim gözlerinden hasret,
ara ; bul,
kalbim, kalbinde ki, mezarlığında..
az evvel sabah oldu
kadavramın ’ düşlerine..
karan
gölgenin esaretinde / ŞEHİR
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz