Güneş doğdu perdesiz pencereme
Kamaştırdı kararmış yorgun gözlerimi
Açamadım gözlerimi birden göremedim
Yeni bir sabahın sevincini,
Neden üzgünsün diye sordular bana ,
Annemi aradım sarılayım diye
Evet diyorki şair sol yanım acıyor
Bu soruların bana sorulduğu anda
Acıyor sol yanım sol yanım acıyor.
Babam diye büyütmüş beni.
Babam da yok benim babam
Sordum birgün babama,annemi anlat diye
Anlatamadı,damağı kurudu yutkundu .
Acı bir tebessümle bektı gözlerime .anlatamazdı ,
Tanımıyorduki annemi

Sen küçükken annen ölmüş diyordu yine,
Sana bakacak birini bulamayınca
Bende yalnızdım .
Seni büyütmeye karar verdim ,diyordu.
Ama çok anlatamazdı,gözleri dolardı.
Her zaman aynı şeyi söylüyordu babam.
Bilmiyorduki anlatsın bana ,
Ama yinede bilmek istiyordum, duymak istiyordum ,
Annemin olduğunu ,
Annesizliğin ne kadar zor olduğunu ço iyi biliyordum.
Biliyordum benimde bir annem vardı elbette
Yarın günlerden cuma idi.


Güneş doğdu perdesiz pencereme,
Gözlerimi açtım heyecanlıydım.
Anneme gidecektim biliyormusun.
Koşarak gittim mahalle mezarlğına,
İsimsiz bir mezar taşı vardı yanaştım.
İçim ısındı birden gözlerim doldu.
Solyanımdakı acım biraz hafıfledi sanki,
Yada,yada ben öyle zannediyordum.
Burda yatan benim annem diyordum,
Döktüm içimi ona ,
Babamı sordum isimsiz mezar taşına
Bana anlatır gibiydi rahatlıyordum .
Konuştukça annemle açılıyordum
Mutluydum .


Annemin koynunda gibiydim.
Dertlerimi anlatmış rahatlamıştım,
Artık mutluluğumu da anlatmak istiyordum .
Anne , biliyormusun bir kız seviyorum ,
Adımı ,adını ben koydum ela gözlü
Çok seviyorum onu dedim.
Sanki bana güldü gülümsedi.
Onuda getireceğim yanına tanışsın diye,
Sanki birses annen seni duyuyor diyordu.
Anlattıkça rahatlıyordum,

Mutluydum .
Annemle vedalaşıp ayrıldım,ama çok mutluydum
Biriken acılarımı bırakmıştım sanki orda
Mahallede bir ebe vardı .
Doksan yaşındaydı,
Yaşlanmış ama aklı yerindeydi
Hep doğum yaptırır derlerdi onun için
İçimde hep sormak gelirdi ona ,
Belki annemi tanır diye.
Mutluydum kendimi çok iyi hissediyordum bugün.
Ebe ananın kapısın önünden geçiyordum ,
İçimden bir his ’’sorsana anneni ona ’’diyordu
Kapı aralıklıydı.
İtince kapı açıldı.
Oturmuştu eskimiş divanın üstüne ,
Elinde tesbihi vardı tesbih çekiyordu sağ eliyle
Kafasını kaldırdı.
Yüzü gülüyordu,çok tatlı biriydi
Kanım ısndı birden ona
Hal hatır sordum elini öptüm,
Kimin oğlusun dedi bana aniden
Ne diyeceğimi bilmiyordum tanımıyordumki annemi
Anlatayım ebe anaya bende ona soracaktım,
Daha önceden anlatmışlardı bana
Çok güzel bir kadın olduğunu
Sırma saçlı kalem kaşlı selvi boylu
Anlattım ona bunları gamzeliymiş yanağının sağında bir ben varmış
Bir nohut büyüklüğünde,ama annem çokgüzelmiş bee.
Bana bakıp bakıp gülümsedi.
Sen sen evet sen osun ,o çocuksun dedi
İçim kabardı heyecanlandım ayağa kalkmak istedim.


Ebe ana dediki,,
Ayşegülün oğlusun sen evet
Onun oğlusun annene de çok benziyorsun
Sordum ona ne zaman öldü diye
Bana bakıp içini çekti of dedi
Of of dedi bak oğlum dedi
Annen çok çekti çook çekti
Kimsesi yoktu senin gibi
Kadersizdi,
Yalnızdı ve yalnız öldü.
Hani varya mezarlıkta isimsiz bir mezar ,
İşte o dedi...
Aman allahım,
Ben annemin mezarına gidiyormuşum .
Sana şükürler olsun allahım,çok mutlu olmuştum ama
Bi okadarda hüzünlüydüm.
Artık annemin ,
Adınıda biliyordum mezarınıda.
Yeniden sevmiştim sevinmiştim
Mutluydum .
Sol yanım artık az acıyordu
Hissetmiyordum bile.



Güneş doğdu yine perdesiz odama
Ama hiç sönmeyecek gibi doğdu.
Seni çok seviyorum annem, hemde çokk.



HANİFİ ELÇİ 1977 (22/09/2007)