Son anın nasıl olsun diye sorsalar bana
Derim ki son anımız en güzel anlar olsun.
Boş lakırdı istemem, başucumda okunan
Ya samimi dualar yahut Kur’an’lar olsun.

Ne goygoycu ağıtlar, süslenmiş arabalar
Ne halden anlamayan yağdanlık akrabalar
Aramıza set çeksin yontulmuş darabalar
Üstüme toprak atan mahut insanlar olsun.

Göyermiş ekinlerin üstündeki kar gibi
Beni sarsın da toprak sarmalasın yar gibi
Bedenimi arıtan yunahta yuyar gibi
Sulu sepken yağmurlar yahut boranlar olsun.

Bir el değse alnıma rüzgarlar gibi ılık
Bir çift göz nazar etse, dese ömrüne sağlık
Hayat bir adımlık yol niye böyle bağlılık
Sultanlara mı kaldı diye soranlar olsun.


Öyle bir an olsun ki kara gözler ıslansın
Vuslata ramak kala deli gönül uslansın
Başım yana düşerken yar göğsüne yaslansın
Ayrılığı bu defa hayra yoranlar olsun.

Çanakkale 04/11/2011