19
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1420
Okunma
ağzının kıyısında gül dokununca ,yanan lâmba
parmağını dokununca tiril tiril yanan sular
bir adım atsan toprağa ,çimen çiçek yol
lar açılır önünde sabaha uyanık
sol yanından kalksan dirilir sağ
bakışlarla görürsün duvarın katmanlarını
tenden önce ne , yüreğin dilinde ?
artık sokağa yeni yazan yüzünle çıkıyorsun
ne çalkalanır parmağını döndürsen
biz yerli savaşın artıkları
niye doğurduğunu bilmeyen annelerin
suya yürüyen katıkları, su kırgın
fabrika artıklarından ,insan dışkılarından martılar
ufukta yiten gemileri izliyoruz,alışkanlık
sorunumuz hem içinde olmak geminin
hem suyu uzaktan görmek
pır pır ediyor sönmüyor lâmba
kendimize söz verdik ,her şeyden önce !