Yüreğin isyanından dudakların ahından
Ruhuma ateş bastı gözlerim alevlendi
Yarınsız sevdaların bitimsiz günahından
Vicdanın azabından yüzlerim alevlendi

Gün senden ışık bana her şey senin renginde
Davul ritminde yaşam her şey dengi denginde
Bir aşk ki darmadağın asıldı üzenginde
Yürekten çağrıldım ki dizlerim alevlendi

Sanma ki değeri var zamansız eyvallahın
Canana feda olsun verdiği can Allah’ın
Mermisi ıslak olur gözlerdeki silahın
Kalbimden kurşun yedim közlerim alevlendi

Gece karanlığında çehren bana görünse
Yıldızlar secde etse ay yerlerde sürünse
Titrek sular üstünde aşk efsuna bürünse
Çözüldü bilmeceler gizlerim alevlendi

Aşk yorgun yüreğimi cehenneme döndürdü
Sular gurbeti boğup yangınları söndürdü
Hasretten çatladı dağ göğü yere indirdi
Ateş dağıttı rüzgâr tozlarım alevlendi

Deli gönlüme uysam ben sergerde olurdum
Âşık sazına mızrap ayak perde olurdum
İmkân bulsam seninle ben her yerde olurdum
Kendimi sende buldum tözlerim alevlendi

Sol yanım can kuşumun altından kafesidir
Duygular şairlerin sımsıcak nefesidir
Coşari’nin yazdığı aşkın hasret sesidir
Haykırdım avaz avaz sözlerim alevlendi

26.08.2011/Samsun

İbrahim COŞAR

Sergerde: Kötü, olumsuz işlerde elebaşı
Töz: Değişenlerin özünde değişmeden kaldığı varsayılan idealist kavram