Ve ateşi söndüren su kendi sızısında kaynar
Duyulmuyor iniltisi çimler arasında gezer
Suya düştüğünde cemre kalpte yer yerinden oynar
Karanlıkta kaybolan yar kimler arasında gezer

Derya aşkı ile damla uçurumlarda çağlıyor
Köpüklendikçe kayalar isyanı yürek dağlıyor
Su yeşili nemli gözler yâre hasretten ağlıyor
Kalbi kesirlere bölmüş tümler arasında gezer

Aldanıyor sahte yüze, düşünce gündüze kamer
Sözler dengesiz olunca ortadan çatlıyor mermer
Belli başka denizlere yelkenleri açmış esmer
Düşmüş yaban rüzgârına kemler arasında gezer

Bir yanardağ gibi patlar su ateşe bürünerek
Kimi zaman koşa koşa kimi zaman sürünerek
Can bildiği can parçası cana canan görünerek
Gönlü vurmaya niyetli timler arasında gezer

Coşari der, su sabırla aşkı zamana beledi
Aktı durdu gece gündüz Tanrı’dan vuslat diledi
Nuru gördü okyanusta ayı yıldızı eledi
Aşka pervanedir damla şemler arasında gezer

22.09.2011/Samsun

İbrahim COŞAR