Elveda ilk gençliğim! Elveda yarım kalan şiirim, elveda hüznümün cemali, ondördümde sevdalım elveda... Bu şehir çekilmez dertmiş çekemedim işte göçüp gidiyorum. Hoşçakal köyümün yolları bağlar elveda... Yaka paça kovulduğum yar kapısı, ekmek tekmem, gamlı dostum Bahtiyar vede tüm arkadaşlar, dağlar kuşlar elveda... Kokusu gömleğime sinmiş yarimin ay yüzüne düşen gülüşe, eyvah sensiz kalmakta varmış! Eyvallah gülüm sanada elveda... Çilemin şahidi, ben gibi mahçup, ben gibi mahkum dostum, ve sefaletimin resmi Mardin’imin gece manzarasına son kez elveda... Baharda yeşeren deremin yamacındaki gelinciğe ve yeğenimin yüzündeki gülücüğe bir damla yaş ile ilk kez elveda... Gönül kopmasada yurdundan gitmek farzimiş. Azad edip kalbini caymak farzimiş. Yaşanmış güzel günler, mehtaplı gecelerde serin yatağım, kavgaların içinde bana uzanan dost eller, yüzüme gülen gözlerdeki parıltı, sohbetine doymadan geride kalan eyvallah gözüm candostum elveda... şiirlerimle soba yakan okuma bilmeyen babam, anızların kavruk sıcağı ve gül teni diken salmış gonca gülüm, gözleri gözlerime bakarken güzel olan! Eyvallah gülüm son kez ELVEDA... 21 ağustos 2003 kovalı