1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1169
Okunma
acıya
değilmezmiş
ıslak ellerle..
acıya
değilmezmiş..
korku
endişe
sinince
keskin bir koku gibi
ruha
ancak
kaçarmış insan
ardına bile
bakmadan..
izi kalırmış
gidenin
mor çiçekler gibi
ayak izleri
çatlamış bir toprak deminde
sözcükler
yalınlaşırmış
giderek..
an içinde
çoğalan
an
an içinde
azalırmış
sessizce..
asma gülleri gibi
dağılırmış
rüzgarda.
kokusu
ötelerde
açan
çiçeği pejmürde
sabahlar..
yanarak uzanırmış
kuşluk vaktine.
acıya
değilmezmiş
ıslak ellerle..
acıya
değilmezmiş..
25/10/2011
ödemiş
Cevap Yaz