denemeden bilemezsin dediler

aşk,söndürmek istemediğin bir yangındır gönlünde

yalnız dikkat et sıçramasın ateşi başka yere

kalbinin kapısını hep kapalı tut bedenine

boğulursa dumandan, ulaşmasın siyahı gözlerine.


ben kapısız bir eve hapsettim seni

ev benim içimde,sen evin içinde

birbirini akseden aynalar gibisiniz

sen evde,ben sende.


anahtarı yok,kızınca fırlatıp atacağım

kapısı da yok tekmeleyip kıracağım

sen ordasın kapısız bir hücrenin içinde

hep bende,mahkumiyetimde.



bir zaman sonra...



yangının sönmüş,küllerin karışmış küllerime

sesin gelmiyor,aynada aksin de yok,ben de.

sahi,nerde saklanıp beklemiştik kendimizi?

hangi siperde gizlemiştik günahkar sevişmelerimizi?



hep dedikleri gibi...


zaman en iyi ilaçtır,unutulur herneyse.

unutmadım da seni orda,kalbimde.

keşke bir kapı bıraksaydım diyorum

anahtarı üstünde.


...ve sonuç:

her yara bir iz bırakır her tende.

taşırsın ömür boyu sevsen de,sevmesen de.