bir gözyaşı mevsimine tutuldu gece
hicret dilenir Medine göremediği ufuklarında
hangi dilde yazar hangi dilde susar bilinmez
ama kinini hep kendine kusar
kim hangi masumiyetle suçlar
ne çok bahane aranır görüpte büyütmek için
ne haklı gerekçeler bulunmaya çalışılır suçluluğa
bu kadar sahiplenmiştir
bu kadar sahiplenilmiştir
bu kadar yer etmiştir öfke yüreklerde
ve sevgi özünden ayrı düşmüş
gitmeye değil esir olarak kalmaya mahkum edilmiştir
dön dur ve aynı yere gel
ve hep aynı yüzlerden aynı sözleri duy
büyük büyüklüğü ile övüsün
senden alçalmanı beklerken
ve sen yine suçlan senin olanı sahiplenirken
nasihatler dahi kendi nefsi için
sen her şeyinle susmalısın
belki bundan sonrası ölüm
çocuklardan olgunluk beklerken
ne kadar çocuklaşır büyükler
ey adımla beraber kaderime yazılanım
ağlayalım gel beraber
sen yüreğime ak
ben….