1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1258
Okunma
Taştı hüznün,
yürek oldu virane harap
kalmadı tinimde bir dirhem metanet...
bu beden tinsiz,yürekse yasta...
Ey somutlaştıramadığım tek imgem,
duruyor mu hala tenindeki ben?
Bıraktığım gibi mi,
gemilerini batırıp gittiğim gönül?
Hala var mı yerim,mümtaz yüreğinde?
Kaldı bir başına mağrur bu yürek...
Gel desem gelir misin?
Tut ellerimi,üşümesin artık bu sensiz yürek.
Bir kış gecesi gelmiştin,
baharla coşmuştu bu yürek.
yazı bırakıp yüreğimde,
gittin bir bahar sabahı,
Kurudu bir gecede hayat,
kalmadı artık yürekte rağbet.
Gel al benden kalan kırıntılarını,
bırak tek başına kalsın bu ıssız yürek...
Mehmet Hatip YILMAZ
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz