Vatanını candan aziz bilerek
Ay yıldızlı bayrak oldu Mehmedim.
Ana bacı gardaş yaşı silerek
Gönlümüze sevgin doldu Mehmedim.

Vazife diyerek çıktı dağlara
İbret oldu gelmiş geçmiş çağlara
Mevlam uzun ömür versin sağlara
Gül dalı kırıldı soldu Mehmedim.

Kimisi evlidir kimi nişanlı
Kınalı yiğitler şerefli şanlı
Hainler saldırmış elleri kanlı
Ateş arasında kaldı Mehmedim.

Asker idi şimdi rütbesi şehit
Yetmiş milyon sîne yattığı lahit
Canlı cansız yer gök vallahi şahit
Cennet beratını aldı Mehmedim.

Acısı dağladı yaktı yüreği
Türkün kahramandır merttir süreği
Atasına evlat olmak gereği
Gözünü kırpmadan daldı Mehmedim.

Ayrılığı zordur ama ne çare
Mutluluk firarda ciğerler pâre
Şafak bitti veda eyledi yâre
Memlekete hüzün saldı Mehmedim.

Kırılsın kalkan el kırılsın kafa
Yediden yetmişe girelim safa
Gayri karnımız tok gayri boş lafa
Neden niçin niye öldü Mehmedim?

Daha baharında yazı görmeden
Nişanlı yarine elin sürmeden
Saydığı şafağı sona ermeden
Açmamış tomurcuk güldü Mehmedim.

Siz burada rahat uyusun diye
Beşikteki yavrum büyüsün diye
Sınır boyu vatan kıyısın diye
Bir aslan misali yeldi Mehmedim.

Besleyip kargayı göz oydurmayın
Her gün başka yalan söz uydurmayın
Edirneden Karsa haydi durmayın
Bayraklı tabutla geldi Mehmedim.

Analar hep ağıt yakarak ağlar
Sel olmuş göz yaşı başını bağlar
Volkan olmuş yürek sel olmuş çağlar
Kalbimi ortadan deldi Mehmedim.

Esaret zinciri yakışmaz bize
Bir müjde vereyim dinleyin size
Bir gün bu hainler gelecek dize
Şerefle ölmeyi bildi Mehmedim.

Vermedi vatandan bir çakıl taşı
Devralmış nöbeti bak arkadaşı
Milletin akarken gözünden yaşı
Ay ile yıldızla sildi Mehmedim.

USTAOĞLU minnet borcunu nasıl
Öderiz bilmem ki mesele asıl
Duysun bunu dünya duysun velhasıl
Tarih yazan şanlı kuldu Mehmedim.

Şehri Karakaya ( 23 Ekim 2011 Pazar )