5
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
1613
Okunma
Ne zaman otursam Apo’nun meyhanesinde
Gülünç bir mavi karşıma iskemle çeker,
Parmak hesabına alıştığımdandır, bilirim
Nicem dizgesi birazdan gecenin dümenine geçer
Uzun Neriman, çakır Neriman’a
Neri diyorlar şimdilerde
Karadeniz salsa kaldırır gibi dalgaları,
Kıskanç Egeliler, en güzel tango der
Başka şey demezler.
Ne vakit kalksam, ödünç mavi bırakırım masamda
Çocukluğumu alır, süt dişlerimi dökerim
Ah benim ilk yaşım, dizlerimdeki telaşım
Ah benim on dokuz yaşlım
İçime sürgün düşmeden yaşamaktı seni
Yaşamak seni eğilmeden, bükülmeden
Tenhasında yürürcesine dinlemek sesini
Korkmadan, yenilmeden.
Annem beni eline doğurmuş neri
Kasımda, sabaha karşı, libadiye’de
Nasılsın ?
Devin Karaca
Cevap Yaz
