2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
870
Okunma
Seni sevdiğimi,
Bak,
Kuşlar bile anladı da;
Dağlar, taşlar, ovalar
Seni sevdiğimi yankıladı da;
Gözlerim,
Sessiz çağlayışlarla sana ağladı da;
Seni sevdiğimi
Sen anlayamadın.
Acebâ ondördünde
Gözlerin hiç mehtâba bakmadı mı?
Orada âteşten bir sütun
İçini yakmadı mı?
Ben,
Aşkımı o mermer kab’re gömdüm
Ve üzerini
Kanlı yaşlarımla ıslattım.
Birgün seni saracak olan bu dünya
İstemedim onu da sarsın,
İstemedim aşkımın mezarı insan uğrağı olsun
Ve üzerinde
Deve dikenleri kök salsın!
Sana,
Senin gibi fânî çiçekler gelecekken bir zaman,
Aşkımı
Yıldızlar orada ebedîyen süsleyecek,
Benim için bu toprağın altı da üstü de birken artık,
Her ayın ondördünde rûhum
Mehtapta bir kor gibi yanacak.
MG
5.0
100% (2)
Cevap Yaz