Ne doğan gün, ne batan güneş,
Ne de mevsimler umurumda…
Mihnetim yok dünyaya.
Ne yaşamak geçiyor aklımdan ne de ölüm.
Sen yoksun ya!

Bahçemde açan güller çırılçıplak
Yapraksız, kokusuz.
Bülbüller duygusuz, sesleri çatlak
Kimin umurunda.
Sen yoksun ya!

Ha desem yıldızlar avuçlarımda,
Güneş de bana sevdalı dolunay da,
Ben dünyadan bihaber…
Gözüm yok bahar sarhoşluğunda,
Sen yoksun ya!

Türküler sanki feryat,
Şarkı dinlenmez heyhat.
Girmişim dönülmez yola…
Umurumda değil, ne hasret ne sıla,
Sen yoksun ya!

Gün çekilse penceremden,
Geceler etmem matem.
Geceler olsa kara, gün doğmasa bir daha,
Etmem yine de tasa,
Sen yoksun ya!

Kırmışım gök kubbeyi
Yarısı sen, yarısı ben…
Birleşmesin bir daha,
Vazgeçmişim sevgilerden.
Sen yoksun ya!

Çığlığımı boşaltsam da yeryüzüne,
Haykırışlar çare değil matemime
Tek sevdiğim kuş baykuş artık,
Gecelerde arkadaşım onunla,
Sen yoksun ya!

Ben dünyadan ötelerdeyim artık,
Kolum kanadım kırık.
Kapılmışım serseri bir rüzgâra…
Ha o dünya, ha bu dünya,
Sen yoksun ya!



MEHMET FİKRET ÜNALAN