Ah beyaz perdenin gözü kör olsun
Yılmaz, Cüneyt kahramanımdı
Türkan,, Filiz Emel sevdalarımdı
Erol TAŞLAR Melek gibiymiş ne bilirdim

Her sevdiğim beni sevecek sanırdım
Gece düş, günüz hayal kurardım
Güneş tarak, ayda zülfüm tarardım
Aynam yok, kelliğim ne bilirdim

Pınarın gözünden su içerdim
Güzelin manken boylusun seçerdim
Bir gülse mutluluktan uçardım
Saçta boya, gözde lensi; ne bilirdim

Memleket demek için toprak gerek
İşsiz, aşsız gencin ‘vatan’ nesine gerek
Bir ‘Allah ımız’ vardı ona güvenirdik
Onu da elimizden almışlar, ne bilirdim

Sağcılar solda gezer, solcu lar sağda
Fikir iflas, ağa bağda, piyon dağda
Yirmi birinci asırda hele bu cağda
Bürokratlık ağalaşmış ne bilirdim

Tarihimiz yalan yanlış okutmuşlar
Memleket kilimin kinle dokutmuşlar
Kardeşkanın kardeşine akıtmışlar
Solun sağın ipi birmiş ne bilirdim

Yarsuadım, babam Ökkeş anam Raziye
Yanlış zaman yanlış at sürdük araziye
Tazı kovalasın diye tavşanı yazıya
Salan avcılar varmış ne bilirdim