zayıftım ,güçsüzdü kollarım
kumlara bulanmaktı tek eğlencem,
eskitirdi elbisemi oyunlarım;
yamalı etekler dikerdi annem....
...
hiç durmazdı ayağımda pabuçlarım,
hep koşmak isterdim nedendir bilmem,
annemde biterdi sonra yollarım
yamalı etekler dikerdi annem...
..
anlamazdım eteğimin yamasından,
sanırdım yeni elbise alırdı annem..
kesip yapıştırarak kendi hırkasından,
yamalı etekler dikerdi annem...
...
evimizin önünde kocaman bir taş vardı
taşın altında hazine var derdi dedem
taşlka uğraşmaktan entarim yırtılırdı,
yamalı etekler dikerdi annem...
...
tren yolu geçerdi bizim köyden,
baban da bu trenlerle gitti derdi annem
çocukluk işte!koşardım her trenin peşinden
yamalı etekler dikerdi annem..
...
babam hiç inmedi o trenden,
belki beni götürür derdim içine binsem
ağlardım! annem anlardı gözlerimden
yamalı etekler dikerdi annem...
...
bigün eskidiğinde eteğimin yamaları
neden artık yenilenmiyordu elbisem,
annemi de almıştı tren yolları
artık yamalı etekler dikmiyordu annem..
...
her trenle selam yollardım annemle babama,
bigün bir etek diktim, elimde iğnem
ve yine çıktım tren yollarına,
sana yamalı bir etek gönderdim annem,
sana, yamalı bir etek gönderdim annem....

MERVE G.