0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
931
Okunma
Biz nefsimizi çoktan öldürdük,,
Bedenimiz toprak sonumuz toprak..
Ağır yükü üstümüzden kaldırdık,,
O yüzden tenimiz sararmış yaprak..
Kalem olduk amma uç olamadık,
Belki çok şey olduk" hiç"..! olamadık.
Bir gönü’le girip taç olamadık,,
Demek bize düşmüş yaralı kalmak..
Değer kıymet bildik,bilen olmadı,
Gir gönü ’le dedik giren olmadı.
Bu dünyada gerçek bir dost kalmadı,
İğneyle kazıdım, zor imiş bulmak..!
Bulduğumu sandım çabuk yitirdim,
Gözü hiç doymadı,ben ise verdim.
Can içinde canım,kanımsın derdim,,
Boz bulanık suda, bizeymiş akmak...
TİRYAKİ çok çekti derdi cefayı,
Göremedim gitti bir gün vefayı..
Çok oldu nefsiyle açtı arayı,,
Bize nasip imiş arada kalmak
5.0
100% (1)
