5
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1961
Okunma
Bir hüzünle konuk edip
Bir öyküyle yolcu ettim seni
Mevsimini kaybetmiş güneşe
Yükleyip uğurlarken seni
Ayak izlerimi belli etmeden
Yalnızlığı yoldaş alarak yanıma
Sensizliğe
Yürüdüm
Tenime değen soğuk rüzgarlarda
İrkilirken
Telaşlı bulutların gözyaşlarında
Islandım
Sensizliğimi ısısızlığımı
Hazandan başka kimse bilmedi
Hazan
Bir hatırlatıştı
Sana son bakıştı
Seninle birlikte yolculuğa çıkan
Güzden düşen son yapraktı
Yüreğimin kuytu köşelerinde kalan
Bir çıplak ağacın gölgesiydi
Mevsimini bekleyen
Ve sana yazdığım öykünün
Tümceleriydi
Semra Cicigöz
5.0
100% (5)
Cevap Yaz