Ben de öleceğim,

belki

uyanamadan sabaha

başım yastıkta

yakaramadan Allah’a

kapayıp gözlerimi.

sarmaşık güller,

fesleğen, hercai menekşe

çiçeklenmiş kaktüs, sakız sardunya

arayacak su veren ellerimi.

en sevdiğim gömlek,

gözden ırak sakladığım şiir kitaplarım,

albümde aile fotoğrafları,

zeytinyağlı sarma, yeşil zeytin, çıtır ekmek

özleyeceğim hepinizi.




kimbilir?

göremeden torunları, öpülmeden dede elim

tüterken ocağında duman baba evinin,

ansızın

terk edeceğim sevdiklerimi.




yaylası, ovası memleketin

havası, suyu, toprağı, yağmuru, karı

denizde martı, sabahında ezan sesi

burnumda tütecek hepsi.




bir gün, ben de gideceğim

söylenmemiş sözler dillimde

insan gölgesinde sevgi seli

beyaz rüyalara uyanıp

sırtında bir hırka, fakir gibi

vuslata ereceğim.